Γραφείο Τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

3/5/18

Για τη φωτιά στο εργοστάσιο της SUNLIGHT ένοχη είναι η εργοδοτική αυθαιρεσία




Η ΤΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ξάνθης εκφράζει την αλληλεγγύη της στους εργάτες της SUNLIGHT για τη μεγάλη φωτιά που ξέσπασε την 1η Μάη κατά τη 1μμ στο εργοστάσιο μπαταριών, ιδιοκτησίας του μεγαλοεπιχειρηματία Πάνου Γερμανού, στο Όλβιο Ξάνθης. Από τις αναθυμιάσεις, ένας εργάτης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με συμπτώματα δύσπνοιας. Ευτυχώς, δε θρηνήσαμε θύματα επειδή εκείνη την ώρα το εργοστάσιο λειτουργούσε με “προσωπικό ασφαλείας”, λόγω του γιορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς.
“Προληπτικά μέτρα” πάρθηκαν, περιλαμβανομένης ακόμα και της εκκένωσης κατοικημένων περιοχών, σε ακτίνα 15 χιλιομέτρων λόγω των τοξικών αερίων που εκλύθηκαν από την πυρκαγιά μέχρι να ολοκληρωθούν οι αναλύσεις από το Εργαστήριο Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης του ΔΠΘ και να δοθούν στις αρχές. Ενώ η εταιρία διαβεβαιώνει ότι όλοι οι εργαζόμενοι είναι απόλυτα ασφαλείς... [θα διατηρηθούν] στο ακέραιο όλες οι θέσεις εργασίας... [θα αποκατασταθούν] ταχύτατα οι ζημιές... [και το εργοστάσιο θα γίνει] ακόμα καλύτερο απ' ό,τι πριν”. Και το ρεπορτάζ επιβεβαιώνει ότι “η κινητοποίηση όλων των αρμοδίων υπήρξε ακαριαία και απόλυτα επιτυχημένη από κάθε άποψη”.
Δηλαδή, “όλα πάνε καλά”; Δεν υπάρχει κανένας υπεύθυνος για τη διαφαινόμενη περιβαλλοντική καταστροφή και για τον πιθανό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία; Κι αν είναι αλήθεια ότι “οι προδιαγραφές ασφάλειας είναι υψηλότερες των προβλεπόμενων”, τότε γιατί ξέσπασε η φωτιά; Πώς είναι δυνατόν στο κεντρικό κτίριο κατασκευής μπαταριών υποβρυχίων και formation, που κάηκε ολοσχερώς, να μην υπήρχαν - ή να μην λειτούργησαν τα - αυτόματα συστήματα πυρόσβεσης; Και αφού δημιουργήθηκε αυτή η ζώνη ασφάλειας από το τοξικό νέφος που προκλήθηκε, με ποιανού ευθύνη οι εργάτες στα εργοστάσια της περιοχής συνέχισαν να δουλεύουν κανονικά;
Όσα ωραία και καθησυχαστικά λόγια κι αν εκφωνήσουν οι θεσμικοί φορείς, δύσκολα μπορούν να κρύψουν ότι βάζουν τα κέρδη πάνω από τις ανάγκες, την υγεία, τη ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων. Και τα κέρδη είναι πολλά...
Το “success story” του ομίλου OLYMPIA, συμφερόντων Π. Γερμανού, περιλαμβάνει την αύξηση 26% του Ενοποιημένου Κύκλου Εργασιών της “Συστήματα SUNLIGHT” για το 2017 που συνοδεύτηκε από την ίδρυση θυγατρικής της στην Ιταλία. Την ίδρυση το 2016 της εταιρίας METIS που παρέχει υπηρεσίες υψηλής τεχνολογίας για την παγκόσμια ναυτιλία. Το μνημόνιο εξαγοράς από τη VMP για το 2020 της Πολωνικής εταιρίας κινητής τηλεφωνίας Play. Την επέκταση της αλυσίδας καταστημάτων Public στην Ελλάδα και την Κύπρο. Την απόκτηση του 33,34% των μετοχών της SoftOne και του 25% των μετοχών της φινλανδικής εταιρίας χορήγησης καταναλωτικών δανείων AASA, καθώς και την από κοινού με τη VNK Capital απόκτηση του 12,8% των μετοχών της Lamda Development. (Είναι, δηλαδή, εκτός των άλλων, και συνεταιράκι του Λάτση στη λεηλασία του Ελληνικού.)
Και όλα αυτά τα κέρδη, το συσσωρευμένο κεφάλαιο και οι επενδύσεις δεν είναι βέβαια προϊόν κάποιας υποτιθέμενης “επιχειρηματικής ιδιοφυΐας”, αλλά της εκμετάλλευσης των εργατών. Και ο ρόλος της αστικής δημοκρατίας δεν είναι άλλος από τη συγκάλυψή της. Λένε στους εργάτες να κάνουνε θυσίες για “να βγούμε απ' τα μνημόνια” και να “έρθει η ανάπτυξη”, αλλά το παράδειγμα του “οικονομικού θαύματος” της OLYMPIA έρχεται να υπογραμμίσει ότι τα μνημόνια τους και η ανάπτυξή τους μπορούν άνετα να συμβαδίζουν.
Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας (ΟΕΧΒΕ): “Στη SUNLIGHT δεν ήταν τίποτα υπέροχο. Δεν υπάρχει Σωματείο γιατί διώκονται ακόμη και οι σκέψεις ίδρυσής του. Δεν καλύπτονται από καμία Συλλογική Σύμβαση και ο εργοδότης καθορίζει την ατομική σύμβαση του εργαζόμενου με βάση τους μνημονιακούς μισθούς. Δεν υπάρχει ανθυγιεινό επίδομα παρά τις άκρως επικίνδυνες εργασίες. Δεν υπάρχουν ΒΑΕ.” Επιπλέον, οι ιατρικές εξετάσεις των εργαζόμενων διενεργούνταν κάτω από τον αποκλειστικό έλεγχο της ίδιας της εταιρίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μια δουλειά που στην κυριολεξία κόβει χρόνια ζωής από τους εργάτες.
Απέναντι σε αυτή την εργοδοτική αυθαιρεσία που βάζει ανά πάσα στιγμή σε κίνδυνο τις ζωές των εργατών, τόσο στο εργοστάσιο όσο και στην περιοχή, η απάντηση είναι η κρατικοποίηση του εργοστασίου με εργατικό έλεγχο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΑΝΤΑΡΣΥΑ - antarsya.gr